İstaNbuL`u DinLiyorum

”İstanbul’u Dinliyorum.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;.
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor.
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda.
Sucuların hiç durmayan çıngırakları;.
İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı..

İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı;.
Kuşlar geçiyor derken.
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık;
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;.
Bir kadının suya değiyor ayakları;.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı..

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı,.
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa.
Güvercin dolu avlular,.
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.
Başında eski alemlerin sarhoşluğu,.
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı
Dinmiş lodosların uğultusu içinde..
İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı..

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;.
Bir yosma geçiyor kaldırımdan..
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;.
Bir gül olmalı.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı..

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde..
Alnın sıcak mı, değil mi bilmiyorum;.
Dudakların ıslak mı değil mi, bilmiyorum.
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul’u dinliyorum.”