Yolun Açık Olsun

Bu sana yazdığım son şiir…Ortadan kırıp attım yazdığım kalemi.Adı yok şiirin, kafiyesi yok. Çünkü sen yoksun şiirde. Sensizlik var.Her mısranın sonu soru işaretiyle bitiyor ve her soru seni bitiriyor bende. Bitiyorsun, bulamadığım cevapların arasında.Çöl ortasında, avuçlarıma yağan kar tanesi gibisin. Eriyip gidiyorsun, veda serinliği bırakarak dudaklarımda.İster oku şiirimi, mani tadında…İstersen ben okuyayım sana. Ama önce sustur ne olur şu içindeki sürekli gürültü yapan yaramaz çocuğu.Firar mı edecek, bırak gitsin!